...dan ga ik nu meteen een Duitse Herder gaan halen.
Ik denk dat ik het maar eerlijk zal toegeven: ik mis mijn grote loebas Wolf. En ja we hebben Bono toch nog en ik zie dat beestje ook heel erg graag maar hij mist die stoere blik in zijn ogen. Onze Bono kan zo triestig kijken...
Maar als ik dan mijn verstand volg...dat zegt mij om toch even te wachten. Ik zou onze Nena ( jaja ik heb er zelfs al een naam voor ;-) graag overal mee naartoe nemen zodat ze went aan andere honden, kinderen en de school,...zodat ze makkelijk uit kan logeren gaan als we met de kids eens ergens willen overnachten voor een paar dagen. Danny en ik waren dat eigenlijk wel al overeengekomen. Als de honden er alle twee niet meer waren zouden we ervan profiteren en langere vakanties maken met de kids.
Maar ik denk niet dat ik het volhoud zonder een hond :-/ Dus zou onze hond op haar beurt moeten kunnen gaan logeren. Maar dan moeten we ze van in het begin echt overal mee naartoe nemen en daar wringt het schoentje. We kunnen Bono niet zomaar overal meer mee nemen. Iedereen die honden heeft heeft meisjes en Bono is een jongen. Hij zou plezier hebben ;-) En toen ik dan opperde dat we hem altijd kunnen laten castr... bekeek Robbe mij met een blik!! Om nog maar van Danny te zwijgen ...
Bovendien houdt Bono er niet van om met de auto te rijden...
En ik moet er toch nog van overtuigd worden om Nena bvb altijd mee te nemen en Bono thuis te laten. Want kweken we dan geen onrust tussen de twee?
We moeten heel vlug eens met Bono naar de dierenarts want ik vermoed dat hij last krijgt van artrose. Dus dat zal het moment worden om alles eens te bespreken met de dierenarts. Hoe dat zit met dat roedelgedoe en hoe het zou kunnen of net niet?
Dus maar even niet teveel naar het hartje luisteren ( dat soms heel hard klopt op de meest rare momenten) en wat gezond verstand boven halen...maar 't is moeilijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten