A colored mind


Benieuwd naar mijn creatieve kant...ik heb nu alles gebundeld op
een nieuw blog. Klik dus snel verder naar
A colored
mind



donderdag 21 mei 2009

Wie...

"Wie... in hemelsnaam is dat??
Wat komt dit in mijn huis doen? Als ik mij nu echt héél boos maak, zo boos als mijn baasjes mij nog nooit hebben gezien, zou het dan weg gaan?"


"Ja dat vraag ik mij ook af. Het ziet er verdacht en gevaarlijk uit want het beweegt en ruikt heel vreemd. Wacht Youky, ik vertrouw het ook niet en ga met je mee naar boven. Daar zijn we veilig."



"Ik ben het maar, doe mij alsjeblief niks. Ik werd net door 5 dolenthousiaste rare wezens meegenomen in een blauw stalen ding dat ervoor zorgde dat alles om me heen voorbijflitste. Het viel best mee, het ronkende geluid van dat stalen ding suste mij héél even in slaap en kijk toen was ik hier plots..."



" Ik ben zo moe...ik heb de schrik van mijn leven gehad met een ander vreemd wezen dat me besnuffelde langs alle kanten. Maar ik heb me niet laten doen. Dat blazen heeft mama mij goed geleerd. Ik wou dat mijn zusjes en broertjes hier ook waren samen met mama.. Maar het lukt me vast wel. Eerst wat slapen op een , denk ik, toch veilig plekje."


"Dat nachtje slapen heeft me deugd gedaan en die 5 dolenthousiaste mensen zijn eigenlijk wel leuk en lief. Ze spelen met me en strelen me te pletter zonder me pijn te doen."


"Maar wat dat ene baasje steeds zegt over mijn snoetje snap ik eigenlijk niet. Is het dan zo zwart dat het echt nodig is om er met water tegen aan te gaan? En mijn nageltjes...die zijn toch niet zoooo scherp? Ik heb ze nodig want dat stinkende spul dat ze op mij spuiten vind ik echt niet leuk. Wat zijn die andere beestjes dan waar ze het toch steeds over heeft? Moeten die kleine beestjes écht weg?


"Is het echt beter zo? Miauw...Miauw...maaaamaaaaaa, waar ben je nu? Rare wezens, mag ik bij jullie want ik vind mijn mam niet. En mijn zusjes en broertjes komen ook niet als ik roep. Het is hier helemaal niet zo erg maar het zou leuker zijn mochten die andere pluizige wezentjes toch wat dichterbij durven komen zodat we samen konden slapen... Ik zal hun wel overtuigen dat ik de kwaadste niet ben. Maar mag ik ondertussen alsjeblief bij jullie ...rare wezens? Want bij jullie voel ik mij goed."

3 opmerkingen:

pruts zei

hahaha, wat een schattig leuk verhaal. zo een dotje. die is met zijn gat in de boter gevallen. :-)

Mich zei

Hahaha, wat grappig, deze kattenstrip !!

Krisje zei

Ik vind het ook een mooi verhaal, ik heb er een beetje van moeten wenen -bloos- Dat komt daar dik in orde.