Als 8-koppig team gaan we met onze twee snoezen naar de dierenarts. De kindjes van mijn zus zijn immers twee daagjes bij mij. Ik wou toch graag thuis blijven bij de kittens om ze regelmatig eten te geven en zo.
De dierenarts maakt nog een grapje tegen de vorige klant als die even in de wachtzaal kijkt: " En dat is één familie hé..."
Om dan te zien dat ze toch zelf ook even goed kijkt in de wachtzaal ;-))
Nog maar binnen in haar praktijk laat ze ons al bij elkaar staan om een foto te maken, die mailt ze dan straks wel even door. Leuk, alleen nog even twee poezen in stukjes snijden want iedereen wil ze natuurlijk wel vastnemen...
En dan wordt het alleen maar bevestigt. De poesjes zijn echt wel ziek. Ons Eve ( zwartje) is het ziekst zoals we dachten. Ze heeft 40.2 koorts, vlooikes die haar afweer naar beneden halen en dus een virus dat haar oogjes ontsteekt. Geen wonder dat ze zo stil en rustig is thuis. En ik schrijf het juist...rustig thuis want bij de dierenarts zien we een driftige dame amaai. Ze klauwt, springt weg ( maar wat zijn we nog rap voor onze leeftijd Danny...) en miauwt. Nu ik denk dat ik ook zo zou reageren als ze een thermometer in mijn klein poepeke zouden steken, een naald in mijn achterwerk en dan nog bespuiten met een vies ruikend koude vloeistof om dan mijn nagels bij te knippen en te stoppen met een plakkende siroop in mijn mond.
En dan is Youky aan de beurt ik hou mijn hart vast voor haar reactie want ik mocht zondag kennis maken met haar nagels... maar ze is vrij kalm en laat het redelijk goed toe. Zij heeft ook wel koorts maar toch minder dan Eve. We gaan naar huis met een fles antibiotica en pilletjes om te ontwormen en pilletjes voor Bono zijn poten. De oogzalf moeten we zeker blijven verder geven 3-4 keer per dag. Iets wat ik minder graag doe want ze schudden toch vaak onverwacht met hun hoofd en ik heb zo schrik om in hun oogjes te prikken... Ze vinden het echt niet leuk en zoeken nadien dan ook vaak rust bij elkaar.
Nog steeds in hun kartonnen doosje en op hun eigen blauw dekentje. De krabpaal met drie etages en twee "slaapkamers" kan blijkbaar niet op tegen de gezelligheid van een doosje in de living... Och , het belangrijkste is dat ze ergens rust vinden want de dokter benadrukte dat we hun dat toch zoveel mogelijk moesten geven zodat ze zich konden herpakken. We moesten nu maar hopen dat het geen te erg virus is want er kan blijkbaar uit een specifiek virus FIP evolueren en dat loopt nooit goed af... Een uitleg die bij Erica al voor twee traantjes zorgde want ze wil ze natuurlijk niet kwijt...
Maar als we zagen hoe goed dat spuitje van de dokter hielp...we weten nu wel dat er bij Eve hééééél wat leven in zit als ze geen koorts heeft. Ze liep gisteren van links naar rechts en terug om dan uit de bocht te gaan en weer te vertrekken...
Vandaag al terug veel minder en veel slapen...geen probleem als we ze daarna zo terug door het huis zien rennen met Youky achter haar aan.
1 opmerking:
Hopelijk knappen ze snel op en hebben jullie gezonde poesjes die nog heel lang bij jullie gaan blijven.....
Een reactie posten