A colored mind


Benieuwd naar mijn creatieve kant...ik heb nu alles gebundeld op
een nieuw blog. Klik dus snel verder naar
A colored
mind



zondag 5 april 2009

Mag ik u voorstellen aan...

...onze nieuwste bewoonsters



Het zat er aan te komen...nu onze twee poezen er spijtig genoeg niet meer zijn misten we toch wat poezenleven rondom ons. Het was dan eigenlijk ook vrij vlug besloten dat we op zoek gingen naar nieuwe kleine kittens. Dat bleek echter niet zo vanzelfsprekend. In dierenwinkels mogen ze die niet meer te koop aanbieden, er mogen zelfs geen kaartjes meer uithangen, dierenasiels hadden er geen binnen, onze dierenarts kon niet meer dan een telefoonnummer meegeven van iemand waar de poes op bevallen stond, de koopjeskrant daar mag het ook niet meer instaan mits ze een speciaal nummer hebben en dan komt ge terecht bij de raskatten, internet toonde nog allemaal "oudere" nestjes...
Dus ook even op de forums en groepen waar ik lid van ben een oproepje geplaatst en daar had ik één klein poesje gevonden dat ook nog aan onze beschrijving voldeed.
Ja want we waren toch wel heel specifiek op zoek. We zochten immers kleuren van poezen die we nog niet gehad hebben ( Robbe zei dat hij dan teveel aan onze oude poezen zou moeten denken) en zonder twijfel moest er voor Danny toch ook een roste Garfield bijzitten.
Een zwart kattinnetje van 8 weken... daar wilden we niet te lang over twijfelen en we zouden het zeker gaan halen. Het is nu immers paasvakantie en nu konden we het alle tijd geven dat het nodig had. Voor mij was het nu of pas in de grote vakantie. Het bleek nu te zijn en we stellen je dan ook voor aan: Eve



Een klein schuchter poesje dat al bang bleek toen we nog maar met haar naar de voordeur liepen. Tot op vandaag blijft het ook onze "bange" poes te zijn die haar vaak verstopt onder de kast en wegloopt als we haar graag eens willen nemen om te strelen. Ze is wel de properste want de kattenbak wordt door haar goed bezocht. Er was maar één klein probleempje en dat was dat haar oogje wat traande. Maar met de zalf die we gingen halen is het nu toch al veel beter.
En ja...je weet het ze kwam niet alleen mee naar huis. We zouden een roste Garfield en een zwart poesje nemen...maar kwamen we daar bij die dame aan en had ze het samen met een zusje in de reisbak gestopt...en dan sta je daar. Met drie kinderen waarvan er eentje direct verliefd is op dat lief kijkende tijgerpoesje dat er bij zit... Om je dan om te draaien naar de papa en te zien dat hij eigenlijk ook smelt voor dat bolleke. Tja, als er dan geen rostje bijkwam dan was dat maar zo, zegt hij die al ik weet niet hoe lang achter zijn Garfield verlangt...
De knoop dus doorgehakt. De twee poesjes gaan mee en we blijven op zoek naar een rost kattinnetje... Mogen we u dan ook voorstellen aan...Youky



Een spring in 't veld die dringend eens moet leren waar haar kattenbak staat en welk eetbakje er van haar is ( en voor alle duidelijkheid dat is niet dat bakje van Eve...) Een poesje dat heel goed weet langs welke deur ze naar binnen is gekomen en vastberaden lijkt om toch nog even door die deur naar buiten te gluipen om te piepen.
Maar ook de poes die als ze moe is gewoon bij ons in de zetel hupt om tegen ons aan te komen liggen...zalig vind ik dat want Pitoe deed dat ook en dat mis ik nu net...
Met de twee bollekes dus op mijn schoot naar huis. 40 Minuten hebben nog niet vaak zo lang geduurd. Ons Eve was zo bang dat ze langs alle kanten probeerde te ontsnappen en als ik haar even rustig kreeg dacht Youky maar, dan probeer ik het even. Wel logisch want op die momenten werd ze niet vertrappeld door haar zus ;-) Het zal dus wel wat werk vragen om hun wat vertrouwen in de auto te laten krijgen maar ik ben er van overtuigd dat dat in orde komt....
Er zit dus kittenleven in huis en dat zal nog wel even zo blijven lijkt me...
We zoeken dus nog steeds een rost kattinnetje...jullie weten me te vinden. Maar laat me duidelijk zijn: we zoeken er nog maar ééntje...dat is hetzelfde als 1, en dat is géén 2 of beter te lezen misschien als géééééén twee...

3 opmerkingen:

Krisje zei

OOOOOOo ze zijn super schattig en cudly! Mhmmm, nieuw leven in huis, dat zal zeker heel wat pijn van de laatste periode verzachten. Ik ben kei blij voor jullie :D En Eve, die zal wel op haar plooi komen, dat vraagt soms heel wat tijd he. Autorijden, daar moeten ze idd aan wenen, maar je weet wel dat je het daarom niet moet laten he. Veel plezier met dat jonge geweld!

Mich zei

Wat een snoezebollekes zeg !!

Jolanda zei

Lief!!