Ik had het voorspeld en tot mijn grote spijt is het ook echt gebeurt. Robbe ging reeds twee maal overkop in zijn emotionele rollercoaster en ik ging met hem mee. Ik breek me het hoofd wat ik kan doen, wat ik moet doen om het nog een derde keer te voorkomen voor hem want ik ben bang dat ook dat er zit aan te komen...ik loop gefrustreerd omdat ik niet mijn vinger kan leggen op kijk daar moet ik zijn voor hulp. En weet je wat het ergste is? Als Robbe zegt..." Er is niemand of niets dat kan helpen. Er is geen oplossing voor." En als ik dan positief probeer te blijven en zeg dat ik er van overtuigd ben dat er wel een oplossing voor bestaat en hij dan vraagt " Zeg me dan wat die oplossing is." moet ik steeds weer een direct antwoord schuldig blijven...
Deze avond heb ik hem verteld dat ik echt mee zoek naar een oplossing en dat als ik ze vind ze met twee handen zal grijpen. "Bedankt mama, omdat je meezoekt"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hé meis ik lees je bericht met tranen in mijn ogen want het ontroerd mij héél erg!Ik hoop dat er een antwoord komt op de nog zoveel dingen die zullen moeten komen en waar jullie nog doorheen zullen moeten!Ik wou dat ik jullie uit die rollercoaster kon halen maar dat gaat jammer genoeg niet.
Ik hoop dat je de moed om positief te blijven denken steeds weer naar boven kan halen want daar kan een mens zich een beetje mee redden positief denken!!!!!
Een reactie posten